ZALETY POMIARÓW INLINE

Ważną rolę w produkcji mąki odgrywa kontrola jakości surowca, z którego zostanie zmielona. Właściwości ziaren zależą nie tylko od ich gatunku, ale ma na nie wpływ także m.in. klimat. W związku z tym nawet plony zbierane z tego samego pola w kolejnych latach mogą się znacząco różnić pod względem jakości.

Tymczasem od właściwości ziaren zależy to, co będzie można z mąki wyprodukować, na przykład czy lepiej upiec z niej chleb, przeznaczyć ją na wypieki, czy użyć do produkcji makaronu. Oprócz tego ocenie poddawane są cechy zboża, od których zależy, czy jego przerób będzie efektywny, czyli czy przy określonych nakładach producentowi uda się uzyskać mąkę w takiej ilości oraz jakości, które zapewnią ich zwrot i zysk.

W związku z tym w zakładach przetwórstwa zbóż mierzy się wiele parametrów charakteryzujących przemiałową i użytkową wartość ziaren. Przykładowe wskaźniki to: wilgotność, masa hektolitra, stopień wyrównania ziarna, ilość zanieczyszczeń, zawartość popiołu (miara ilości cennych dla zdrowia substancji mineralnych), zawartość glutenu, ogólna zawartość białka, liczba opadania (charakteryzuje poziom enzymów amylolitycznych, za niski powoduje samozagrzewanie ziarna, zbyt wysoki uniemożliwia wyrośnięcie chleba) i wskaźnik sedymentacyjny (niski ma ziarno, które nadaje się tylko na pasze). Do wyznaczania wartości większości z tych wielkości wykorzystywane są m.in. analizatory widma w zakresie bliskiej podczerwieni.

Preferowanym rozwiązaniem stają się pomiary inline, których wyniki są dostępne w czasie rzeczywistym. Zastępują one okresowe pobieranie próbek, nie zawsze reprezentatywnych, i przeprowadzanie na nich testów w zakładowym albo zewnętrznym laboratorium. To pierwsze rozwiązanie jest tańsze, szybsze, nie powoduje przestojów, umożliwia badanie całej partii, co zwiększa dokładność i pozwala na optymalizację procesu przemiału na bieżąco.

MASZYNY SPECJALISTYCZNE W CZYSZCZARNI ZIAREN

Produkcja mąki jestem procesem wieloetapowym. Można w nim wyróżnić dwie zasadnicze fazy: przygotowanie ziarna do przemiału i jego mielenie. W realizacji tych zadań korzysta się z szeregu maszyn specjalistycznych.

W pierwszym kroku ziarno trafia do czyszczarni. Najpierw usuwa się zanieczyszczenia, które występują w nim swobodnie i pod względem m.in. rozmiarów, kształtu, koloru, masy, struktury powierzchni znacząco się od niego różnią. W skład linii technologicznej do usuwania ciał obcych tego rodzaju wchodzą z reguły takie maszyny jak na przykład: wialnia, oddzielacze magnetyczne, suche oddzielacze kamieni, które służą do usuwania ze zboża zanieczyszczeń ciężkich, takich jak, poza odłamkami skał, na przykład szkło i tryjery, używane do sortowania ziaren według długości i odrzucania tych za długich albo zbyt krótkich.

Wialnia działa zazwyczaj na zasadzie oddzielania zanieczyszczeń większych (na przykład plewy, kłosy, kawałki słomy) lub mniejszych od ziaren zbóż i/lub od nich lżejszych. W związku z tym częścią takiej maszyny są sita o różnych rozmiarach otworów i/albo układ wentylator-cyklon. Jeżeli chodzi o separatory magnetyczne, to często korzysta z tych urządzeń w wersji podwieszonej. Są one montowane nad taśmociągiem lub rynną, którymi transportowane jest zboże.

Ich częścią jest źródło pola magnetycznego, na przykład magnes trwały, przyciągające metaliczne ciała obce. W ramach zautomatyzowanych linii czyszczenia korzysta się przeważnie z oddzielaczy samooczyszczających się. Cząstki metali, które gromadzą się na czole magnesu, są w nich okresowo usuwane samoczynnie za pomocą specjalnej taśmy, bez konieczności angażowania operatora.