Światowy Zjazd Inżynierów Polskich

Celem zjazdu była przede wszystkim integracja środowiska technicznego, wymiana doświadczeń i opinii oraz prezentacja osiągnięć inżynierskich w Polsce i za granicą. Zjazd miał charakter trzydniowej sesji wykładów odbywających się w dwu prowadzonych równolegle sesjach panelowych. Popołudnia wypełniła „Gala inżynierów” oraz „Spotkanie integracyjne prowadzone już w znacznie mniej formalnej atmosferze.

Tematyka wykładów była dosyć szeroka, obejmując zagadnienia o charakterze integracyjnym, jak np. „Polacy razem” poprzez „Naukę i technikę motorem rozwoju” po nanotechnologię, mechatronikę, optoelektronikę i inżynierię biomedyczną. Wykłady odbywające się na Politechnice Warszawskiej i w Domu Technika przyciągnęły w większości środowiska naukowe.

Mimo tradycyjnych haseł o „pogłębianiu współpracy nauki z przemysłem” tego ostatniego nie było widać wiele. Być może kolejne edycje przyniosą jakąś równowagę, gdyż zamysłem organizatorów jest przekształcenie zjazdu w imprezę cykliczną. W zakresie interesującym automatyków na zjeździe było niewiele wykładów.

Kilka sesji ograniczyło się do omawiania wybranych problemów z zakresu energetyki, energii odnawialnej, mechatroniki i mechaniki, co pozostawia wyraźny niedosyt w zakresie zagadnień przemysłowych. Wydaje się, że jeśli w przyszłości impreza ma się przekształcić w platformę komunikacyjną, to udział zagadnień związanych z przemysłem musi być większy.

Robert Magdziak