Co nowego w normie EN ISO 13849?

| Technika

Norma EN ISO 13849-1:2023, która weszła w życie 13 września 2023 r., przynosi istotne zmiany w standardach bezpieczeństwa maszyn. Zgodnie z decyzją KE z 13 maja 2024 r. została ona zharmonizowana z dyrektywą maszynową, wprowadzając nowe wymagania i zasady. W artykule prezentujemy kluczowe modyfikacje, takie jak wprowadzenie specyfikacji wymagań bezpieczeństwa (SRS), nowe zasady oceny ryzyka, zmiany w modelu cyklu życia oprogramowania, a także wzmocnienie znaczenia średniego prawdopodobieństwa niebezpiecznego uszkodzenia na godzinę (PFHD). Przedstawiamy również nowe załączniki dotyczące unikania systematycznych awarii oraz wymagań EMC.

Co nowego w normie EN ISO 13849?

Co nowego w tytułowej normie?

Przede wszystkim mamy od niedawna jej nową wersję z roku 2024! Komunikat Prezesa PKN nr 5/2024 z 1 maja 2024 r. w pozycji 589. wycofał starą wersję normy PN-EN ISO 13849-1:2016-02¹, zastępując ją nową PN-EN ISO 13849-1:2023-09 z dniem 13 września 2023 r. Przy czym nadal w wykazie norm zharmonizowanych z dyrektywą maszynową na stronie Internetowej PKN² występuje "stara" norma PN-EN ISO 13849-1:2016-02 (od 13 maja 2016 r.).

Zgodnie z przyjętymi w Unii Europejskiej zasadami moment wejścia w użycie nowej wersji normy zharmonizowanej jest określany przez Komisję Europejską i publikowany na jej stronie.

Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2024/1329 z 13 maja 2024 r. (a więc późniejsza od uwzględnianych w liście PKN) wprowadziła normę EN ISO 13849-1:2023 do zbioru norm zharmonizowanych z dyrektywą maszynową.³

Tytuł normy nie uległ zmianie: "Bezpieczeństwo maszyn – Elementy systemów sterowania związane z bezpieczeństwem – Część 1: Ogólne zasady projektowania."

Jest to też oczywiście nadal norma typu B, służąca jako podstawa domniemania zgodności z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa dla maszyn w zakresie redukcji ryzyka środkami technicznymi (tu: sterowania), o ile nie pozostają one w sprzeczności z zaleceniami norm typu C (bardziej szczegółowych, dotyczących danej grupy maszyn) lub oceną ryzyka producenta (o ile miałby on powody rezygnacji z zasady domniemania w konkretnym przypadku).

Znaczna część zaleceń normy pozostała oczywiście bez zmian4 – powstały bardziej i mniej znaczące różnice, o których poniżej. Wynikają one z dynamicznego postępu technicznego w dziedzinie układów sterowania i zbliżającego się rozporządzenia w sprawie bezpieczeństwa maszyn, które ma zastąpić obecną dyrektywę maszynową, a będzie musiało być stosowane od 20 stycznia 2027 r.5

Koncepcja nowej normy wyraźnie zakłada powstanie specyfikacji wymagań bezpieczeństwa (SRS), dokumentującej szczegóły każdej funkcji bezpieczeństwa, która ma zostać wykonana. Znajdowała się ona już w wydaniu normy ISO 13849-1 z 2015 r., ale w nowej wersji została wyraźnie określona (dodano nowy rozdział 5.2 wraz z załącznikiem M). Jest ona odniesiona oczywiście do drugiego etapu redukcji ryzyka według normy EN ISO 12100 (środki techniczne6).

Wzmocniono znaczenie (ilościowego) określenia średniego prawdopodobieństwa niebezpiecznego uszkodzenia na godzinę PFHD w stosunku do (jakościowej) kategorii bezpieczeństwa w celu określania poziomu zapewnienia bezpieczeństwa PL, co stanowi wyraźny krok w kierunku synchronizacji z systemem norm EN 62061 i EN 61508, a zatem systemów o wyższym poziomie złożoności.

Zaktualizowano część dotyczącą oprogramowania: wprowadzono nowy, bardziej złożony model V cyklu życia bezpieczeństwa oprogramowania podobny do ISO 13849-1:2015, który przewiduje więcej informacji na temat danych wejściowych i wyjściowych każdego działania. Uproszczony model może być stosowany tylko dla języków programowania o ograniczonej zmienności. Ogólnie wzrosło zorientowanie normy na komponenty programowalne, zgodnie z tendencją rozwojową rynku.

Wszystkie osoby zainteresowane prezentowaną tematyką zapraszamy na szkolenie "Bezpieczeństwo układów sterowania maszyn wg EN ISO 13849". Terminy przewidziane na ten rok:

  • 02–03.10, Wrocław, cz.1
  • 04.10, Wrocław, cz.2
  • 10–11.10, Wrocław, cz.3

Szczegóły pod linkiem: https://certpartner.pl/szkolenia/otwarte/en_iso_13849/

Wprowadzono nowy załącznik N w celu pomocy w unikaniu systematycznych awarii w projektowaniu oprogramowania.

Nowy informacyjny załącznik L zapewnia cztery sposoby spełnienia wymagań EMC.

Podkreślono wymaganie przeprowadzenia oceny ryzyka w celu zidentyfikowania zagrożeń i słabych punktów systemu sterowania związanego z bezpieczeństwem.

Nadal nie wprowadzono elementów określenia sztucznej inteligencji (AI).

Kluczową zmianą w stosunku do edycji 2015, jest fakt, że proces walidacji został przeniesiony z EN ISO 13849-2 do ISO 13849-1, ale nie do załączników. Jest on bardziej szczegółowy i przeprowadzany poprzez analizę oraz testy zgodnie z planem walidacji.

Plan bezpieczeństwa funkcjonalnego powinien przewidywać środki zapobiegające nieprawidłowym specyfikacjom, wdrożeniom lub modyfikacjom (nowa klauzula informacyjna G.5). Działania niezbędne do osiągnięcia wymaganego bezpieczeństwa funkcjonalnego SRP/CS należy oczywiście udokumentować w tym planie (6.1.7). W ten sposób zarządzanie bezpieczeństwem funkcjonalnym jednoznacznie wprowadzono do normy.

Na koniec warto jeszcze spojrzeć na tabelę zamieszczoną na poprzedniej stronie, która wymienia zagadnienia objęte nową normą, w odniesieniu do wymagań bezpieczeństwa obecnej dyrektywy maszynowej (2006/42/WE).


Marek Trajdos

1) Wykaz Polskich Norm wycofanych, których status pozostaje aktualny w procedurach oceny zgodności określonych w odpowiednich przepisach. Utrata aktualności wymienionych Polskich Norm stosowanych w ocenie zgodności następuje w terminach podanych w ogłoszeniu. Nadanie Polskim Normom wycofanym statusu aktualnych do stosowania w ocenie zgodności w określonym terminie nie narusza innych przepisów określających w sposób odmienny ten termin (np. daty domniemania zgodności w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej).

2) Stan na dzień 4 czerwca 2024 r. Data aktualizacji podana w niniejszym spisie to 14 maja 2024 r. W tymże spisie podano, że został uwzględniony Dziennik Urzędowy UE L 2024/1256 z 30 kwietnia 2024 r. jako ostatni.

3) Pechowo zapomniano o niej w decyzji 2023/1586 z 26 lipca 2023 r., stąd Dziennik Urzędowy wymieniony powyżej w punkcie 2. przypisów ma wymiar sprostowania.

4) Nadal przykładowo przyjmuje się, że w maszynach występuje jako zasada częste lub ciągłe przywołanie funkcji bezpieczeństwa, czy też objęcie zasięgiem normy wszystkich technologii realizacji układów bezpieczeństwa (mechanika, pneumatyka, hydraulika, czy elektryka).

5) 29 czerwca 2023 r. w Dzienniku Urzędowym UE opublikowano finalny tekst Rozporządzenia (UE) 2023/1230 w sprawie maszyn oraz w sprawie uchylenia dyrektywy 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Rady 73/361/EWG. Producenci i użytkownicy maszyn, integratorzy systemów oraz wszelkie instytucje związane z branżą maszynową zyskają nowy przepis dopasowany do nowych wyzwań wynikających z postępu technicznego i związanych z tym szans i zagrożeń.

6) Środki sterowania nie wyczerpują oczywiście całego zagadnienia środków technicznych bezpieczeństwa, ponieważ należą do nich chociażby zwykłe osłony stałe.

7) Należy pamiętać, że przez zatrzymanie w ogólnym przypadku rozumiemy nie tylko zatrzymanie napędu, lecz również wyeliminowanie innych zagrożeń/ryzyk.

Cert Partner
https://certpartner.pl/