Pomiary i sterowanie w odzysku papieru

Recykling papieru to wieloetapowy proces, którego celem jest odzyskanie włókien papierowych, jak również często innych składników papieru, takich jak wypełniacze. Jest on zoptymalizowany pod kątem rodzaju papieru poddawanego recyklingowi i jego finalnego zastosowania. Generalnie specyfika tego surowca sprawia jednak, że przeważnie najpierw wymaga on odbarwienia, tzn. usunięcia z niego farby użytej do jego zadrukowania. Stosowane są w tym celu różne techniki.

Przykładem metody odbarwiania jest technika flotacyjna. Wykorzystuje się w niej zjawisko, które występuje w mieszaninie cząsteczek charakteryzujących się hydrofilowością, tzn. łączących się z wodą i cząsteczek hydrofobowych, czyli odpychających wodę, która zostanie napowietrzona. W takim przypadku cząsteczki hydrofobowe zwiążą się z pęcherzykami powietrza i zostaną wraz z nimi wyniesione na powierzchnię. W przypadku rozmoczonego papieru włókna celulozy mają charakter hydrofilowy, zaś cząstki farby drukarskiej, na skutek dodania specjalnych środków chemicznych, zyskują właściwości hydrofobowe.

W rezultacie te ostatnie łączą się z pęcherzykami powietrza wdmuwdmuchiwanymi do zbiornika i tworząc pianę, gromadzą się na powierzchni. Stamtąd są usuwane. Odbarwianie flotacyjne jest najczęściej stosowaną metodą usuwania farby przy odbarwianiu papieru gazetowego. Jest to złożony proces, wymagający monitorowania oraz regulowania różnych wielkości, przede wszystkim dozowania chemikaliów oraz sterowania instalacją napowietrzania, mieszania i systemem usuwania piany.

Przykładowo od prawidłowego mieszania zależy skuteczność łączenia się cząstek farby drukarskiej z pęcherzykami powietrza. Z kolei jedną ze standardowo mierzonych wielkości jest poziom pH mieszaniny, ponieważ to od jego właściwiej wartości zależy skuteczność chemikaliów – w przypadku kiedy jest zbyt zasadowy, włókna celulozowe mogą ulec odbarwianiu i osłabieniu.