PRĘDKOŚĆ, PRZEMIESZCZENIE, PRZYSPIESZENIE
W przypadkach jak wymienione pomocna jest analiza pozostałych parametrów drgań - na przykład ich prędkości. Parametr ten określa, jak szybko obiekt przemieszcza się między dwoma skrajnymi wychyleniami od pozycji ustalonej. Od tej wartości zależy jak szybko dana część ulegnie awarii na skutek zmęczenia materiału. Z kolei drgania wywołujące nadmierne naprężenia materiału oraz odchylenia poza dopuszczalnym zakresem mogą powodować na przykład złamanie śrub mocujących maszynę do podstawy, pęknięcia spoin oraz betonowych podstaw urządzenia.
Dlatego ważny jest też trzeci parametr wibracji - przemieszczenie. Był to zresztą pierwszy parametr, którego pomiar zaimplementowano w miernikach wibracji. Pierwsze urządzenia tego typu - wibrometry wskazówkowe - były bowiem miernikami mechanicznymi i umożliwiały jedynie pomiar odległości między dwoma skrajnymi położeniami drgającego komponentu.
Ostatnim parametrem jest przyspieszenie, które charakteryzuje siłę oddziałującą na odchylany obiekt. Jeżeli jest ona duża to nawet jeżeli jednocześnie przemieszczenie jest nieznaczne, obiekt może ulec deformacji. Problem ten może dotyczyć na przykład zębów przekładni oraz łożysk. Wystąpić może też duże tarcie skutkujące nadmiernym wydzielaniem ciepła.
CO KIEDY MIERZYĆ
Przyjmuje się, że w określonych zakresach częstotliwości należy zwrócić szczególną uwagę na konkretne parametry. Na przykład w wypadku wibracji o małych częstotliwościach uszkodzenia są powodowane zazwyczaj przez zbyt duże wychylenie, dlatego dla drgań o częstotliwości poniżej 10Hz dominujące znaczenie ma wartość przemieszczenia.
Z kolei w zakresie częstotliwości od 10Hz do 2 kHz, nawet przy małej wartości przemieszczenia, uszkodzenie może być spowodowane zmęczeniem materiału. Wówczas na znaczeniu zyskuje prędkość, z jaką obiekt drga. Przy częstotliwościach powyżej 2 kHz zaleca się z kolei, by mierzyć przyspieszenie.
|
CZUJNIKI I WARUNKI POMIARU
![](/i/images/8/9/9/dz0yMDAmaD0xNzA=_src_130899-11876pomiary_wibracji_fotografia.jpg)
Fot. 3. Obróbkę danych z czujników wibracji ułatwia pakiet oprogramowania NI Sound and Vibration Measurement Suite
O tym, czy zarejestrowane wyniki okażą się użyteczne, decyduje przede wszystkim wybór typu czujnika oraz sposób przeprowadzania pomiaru, głównie zamocowania sensora. Bez należytej staranności w zakresie tych dwóch kwestii dane z systemu pomiarowego mogą wprowadzić personel w błąd, na przykład bezpodstawnie wskazując na awarię. Podstawowe parametry wibracji można mierzyć różnymi czujnikami - co więcej, dzięki łączącym je zależnościom matematycznym na podstawie jednego parametru można wyznaczyć też pozostałe.
Często wykorzystuje się bezkontaktowe sensory zbliżeniowe - na przykład sondy wiroprądowe. W przypadku gdy występuje problem z zamontowaniem sond bezkontaktowych, wykorzystać można np. piezoelektryczne akcelerometry. W zakresie sposobu montażu czujnika powinno obowiązywać kilka zasad. Przede wszystkim punkty pomiarowe powinny być dokładnie określone i wyraźnie oznaczone.
Powierzchnia, do której czujnik zostanie przymocowany - na przykład magnesem, powinna być płaska, czysta i niezatłuszczona (powinno się usunąć smary). Należy też zwrócić uwagę, aby przed zamocowaniem czujnika usunąć z powierzchni złuszczoną farbę oraz oczyścić powierzchnie zardzewiałe.
Czujnik powinien być też odpowiednio zabezpieczony, tak by w czasie pomiaru się nie przemieszczał. Dotyczy to również okablowania łączącego sensor z systemem pomiarowym. W przypadku pomiarów powtarzanych kilkukrotnie w celu porównania wyników należy też zadbać o to, aby warunki pracy, na przykład obciążenie, w czasie każdego testu były porównywalne.
|
SYSTEMY POMIAROWE
W przemyśle popularne są wielofunkcyjne mierniki podręczne. Przykładem jest VIBmeter1000 oferowany przez firmę EC Electronics (fot. 1), który oprócz pomiaru standardowych parametrów wibracji (przyspieszenia w zakresie do 500 m/s², prędkości w zakresie do 500 mm/s i przemieszczenia do 5000μm) umożliwia przeprowadzanie analizy widmowej drgań, pomiar prędkości obrotowej (w zakresie od 60 do 20 tys. obrotów/min) i fazy wibracji. Może też pełnić funkcję wyważarki.
Do rejestracji danych z pojedynczych czujników wibracji można wykorzystać moduły akwizycji danych przetwarzające sygnały analogowe z sensorów do postaci cyfrowej. Urządzenia takie znaleźć można na przykład w asortymencie firmy National Instruments, która oferuje m.in. moduły akwizycji danych bazujących na standardzie PXI (fot. 2). Sygnał cyfrowy można dalej przetwarzać i analizować w komputerze, wykorzystując specjalne oprogramowanie rozbudowane o dodatkowe funkcje ułatwiające obróbkę tych danych.
Przykładem jest Sound and Vibration Measurement Suite (fot. 3), pakiet narzędzi do obróbki i analizy sygnałów z czujników dźwięku i wibracji również z oferty National Instruments. Okresowa diagnostyka nie jest rozwiązaniem optymalnym w przypadku, gdy chcemy badaniem objąć większą grupę urządzeń lub pomiary zamierzamy wykonywać w krótkich odstępach czasu. W drugim przypadku trudno na przykład o zapewnienie powtarzalności w zakresie rozmieszczenia czujników.
Rozwiązaniem jest stworzenie automatycznego systemu kontroli drgań, co można zrealizować, integrując system wibrodiagnostyki z systemem automatyki już pracującym w zakładzie. Zarejestrowane przebiegi można wówczas wizualizować na przykład w oprogramowaniu SCADA. Można też tak skonfigurować system, aby sygnalizował przypadki przekroczenia limitów drgań ustalonych dla poszczególnych maszyn.
Monika Jaworowska