PAMIĘCI FLASH KONTRA NOŚNIKI MAGNETYCZNE
Popularność nośników magnetycznych - dysków twardych, a dawniej także dyskietek wynika stąd, że są tanie. W przypadku dysków twardych istotne jest też to, że stosunek ceny do pojemność z roku na rok poprawia się. W porównaniu do pamięci półprzewodnikowych mają one jednak kilka wad. Przede wszystkim dyski magnetyczne zawierają części ruchome: dysk pokryty materiałem ferromagnetycznym, na którym dane są zapisywane przez namagnesowanie wybranych obszarów oraz głowice elektromagnetyczne zapisująco-odczytujące.
Z tego powodu dyski twarde łatwiej ulegają uszkodzeniom w wyniku drgań, uderzeń i upadków niż pamięci Flash, które takich elementów nie zawierają. Ponadto w związku z rozruchem tych podzespołów średni czas dostępu do danych w przypadku dysków magnetycznych wynosi z reguły kilka - kilkanaście ms, podczas gdy w pamięciach Flash dostęp jest natychmiastowy.
Konieczność zasilenia silników napędzających dysk i głowice sprawia, że nośniki magnetyczne zużywają więcej energii elektrycznej - nawet o 95% więcej w stanie jałowym i o 50‒85% w aktywnym trybie pracy. Oznacza to krótszy czas pracy przy zasilaniu bateryjnym oraz wydzielanie większej ilości ciepła, które trzeba odprowadzić do otoczenia, aby uniknąć nadmiernego nagrzewania się samych dysków oraz komponentów z nimi sąsiadujących.
W tym celu instaluje się wentylator. To z kolei zwiększa koszty, wagę, pobór energii, awaryjność i głośność urządzenia, w którym taki dysk pracuje. Główne wady pamięci Flash to z kolei ograniczona liczba cykli kasowania i programowania oraz wciąż duży koszt w porównaniu do nośników magnetycznych.
To ostatnie sprawia, że chociaż ceny pamięci Flash sukcesywnie maleją - na przykład pod koniec 2009 roku cena pamięci Flash NAND MLC 16Gb wynosiła 4,52 dol., a pamięci 32Gb 7,21 dol., natomiast pod koniec 2010 roku było to odpowiednio 4,49 dol. i 6,1 dol. - mimo licznych zalet i wbrew oczekiwaniom wciąż nie wyparły one z rynku dysków magnetycznych.
GDZIE WYKORZYSTYWANE SĄ KARTY PAMIĘCI I DYSKI FLASH?
W rezultacie pamięci Flash są używane głównie tam, gdzie jest to ekonomicznie uzasadnione, zwykle w przypadku konieczności wyeliminowania wszelkich komponentów mechanicznych zwiększających awaryjność urządzenia. W związku z tym na przykład w przemyśle pamięci półprzewodnikowe są wykorzystywane w urządzeniach pracujących w trudnych warunkach (w maszynach - na przykład w obrabiarkach, komputerach przemysłowych), wymagających niezawodnego nośnika danych ze względu na utrudniony do nich dostęp, który uniemożliwia wymianę dysku w razie awarii (na przykład w sprzęcie pomiarowym).
Są one używane również w kluczowych komponentach systemu, w przypadku których utrata danych z powodu uszkodzenia nośnika może mieć poważne konsekwencje (na przykład w urządzeniach sieciowych, elementach systemu sterowania) oraz w podręcznych rejestratorach, miernikach, czytnikach i podobnych urządzeniach.
Pamięci Flash używane są też w pociągach i samolotach, w sprzęcie medycznym (na przykład w rożnego typu przenośnych rejestratorach stanu pacjentów), w terminalach POS i automatach sprzedażowych. W wojsku natomiast znajdują zastosowanie w urządzeniach telekomunikacyjnych, systemach radarowych, sprzęcie pomiarowym (zwłaszcza w urządzeniach monitorujących warunki środowiskowe, które pozostawiane są bez nadzoru) oraz w pojazdach - na przykład w helikopterach, pojazdach transportowych i bezzałogowych oraz w czołgach.
NOŚNIKI FLASH W WYKONANIU PRZEMYSŁOWYM
W tych zastosowaniach z reguły nie wykorzystuje się jednak "zwykłych" dysków i kart pamięci Flash przeznaczonych do elektroniki użytkowej, które projektowane są pod kątem przede wszystkim możliwie najniższej ceny za jednostkę pamięci. Zamiast nich używane są nośniki w specjalnym wykonaniu, które charakteryzuje duża niezawodność i wytrzymałość na trudne warunki środowiskowe.
Aby to uzyskać, wdraża się w nich różne rozwiązania ograniczające wpływ czynników zewnętrznych na możliwość zapisu i odczytu danych oraz ich integralność. Jednym z nich jest umieszczenie kart pamięci i dysków SSD w specjalnie wzmocnionych, najczęściej wykonanych z metalu obudowach, które zapewniają pyłoszczelność oraz wodoszczelność nośnika. Jako dodatkowe zabezpieczenie stosuje się też hermetyzację. W takim wypadku układy elektroniczne pamięci przed umieszczeniem w zewnętrznej obudowie zalewa się na przykład żywicą.
|