OPC UA
Najnowszą wersją standardu OPC jest UA (Unified Architecture). Wcześniejsze szybko zyskały na popularności, gdyż skutecznie rozwiązały problem z wymianą danych w automatyce niezależnie od producenta sprzętu. Ich wadą była jednak zależność od platformy, gdyż opierały się na API COM i DCOM Microsoft (patrz: ramka), przez co możliwości instalacji serwerów i klientów OPC były ograniczone do systemu operacyjnego Microsoft Windows. Z tego powodu w miarę upowszechniania się takich platform jak Linux, chmura i urządzenia IoT, popularność OPC zaczęła spadać. Doprowadziło to do opracowania wersji UA, niezależnej od platformy i interoperacyjnej. Osiągnięto to, opierając się na technologiach sieciowych TCP/IP i http/SOAP. Początkowo wykorzystywano architekturę klient–serwer, a od niedawna także typu publikuj–subskrybuj, co umożliwia komunikację multicast.