JAK WYBRAĆ NAJLEPSZĄ KAMERĘ PRZEMYSŁOWĄ?
Uzupełnieniem systemów kontroli dostępu są systemy monitoringu wizyjnego. Ułatwiają one identyfikowanie osób wchodzących i tych opuszczających teren zakładu, śledzenie ich dalszego przemieszczania się, sprawdzanie zajętości pomieszczeń i lokalizowanie maszyn, materiałów i innych zasobów przedsiębiorstwa. O przydatności danych rejestrowanych przez system telewizji przemysłowej decyduje przede wszystkim wybór właściwych kamer. Ułatwia go wcześniejsze znalezienie odpowiedzi na kilka podstawowych pytań.
Jednym z nich jest określenie miejsca montażu kamer. Jeżeli będą pracować na zewnątrz budynku, należy wybrać modele wzmocnione, odporne na działania wandali i różne warunki otoczenia, głównie temperaturę (kamery, które mogą działać w bardzo szerokim zakresie temperatur, wyposaża się w grzałki i wentylatory), oraz sprawdzić klasę wodoszczelności. Jeśli kamery będą używane w warunkach silnego zapylenia, wewnątrz i na zewnątrz, ważny jest także stopień pyłoszczelności obudowy.
Czasami przydatna jest możliwość ukrycia przed obserwowanymi osobami kierunku, w jakim w danej chwili zwrócony jest obiektyw kamery. Jest to możliwe w przypadku kamer kopułowych. Ten typ kamer jest także często stosowany wewnątrz pomieszczeń ze względu na walory estetyczne, a na zewnątrz - dzięki wykonaniu wandaloodpornemu.
Rozważyć trzeba też parametry kamer. Jednym z nich jest pole widzenia. Jest to miara tego, jak duży obszar można zobaczyć "okiem" kamery. Jego powierzchnia zależy od ogniskowej soczewki. Im krótsza jest ta ostatnia, tym większe pole widzenia kamery i odwrotnie, im dłuższa jest ogniskowa, tym pole widzenia jest mniejsze.
Kolejnym ważnym parametrem jest rozdzielczość kamery. Jest ona miarą zdolności do rozróżnienia szczegółów na obrazie. Im jest większa, tym lepsza jest jakość obrazu. Można na nim dostrzec wówczas takie detale, jak rysy twarzy lub numery rejestracyjne. Trzeba przy tym pamiętać, że obrazy o dużej rozdzielczości są przechowywane w plikach o dużych rozmiarach. Następną kwestią jest możliwość rejestrowania obrazu przy braku naturalnego światła, czyli w nocy.
DYSKRETNY MONITORING
Można to zrealizować na jeden z dwóch sposobów. Pierwszy z nich polega na zamontowaniu dodatkowych lamp albo/i reflektorów, które oświetlą monitorowane obiekty. Użycie źródeł światła widzialnego pozwala na uzyskanie obrazu kolorowego. Poza tym ten sposób ma jednak kilka bardzo istotnych wad.
Po pierwsze dodatkowe odbiorniki prądu zwiększają jego zużycie, a zatem i koszty utrzymania obiektu, tym bardziej, im rozleglejszy jest teren objęty nadzorem. Dodatkowe oświetlenie wymaga również nadzoru, konserwacji, napraw i okresowej wymiany podzespołów. Zadania te angażują personel i generują kolejne wydatki.
Najważniejsze jest jednak to, że zamontowanie źródeł światła widzialnego uwidacznia kamery, a przez to zdradza, że miejsce to jest pod obserwacją. Wandale, złodzieje i inne osoby, które nie chcą się znaleźć w zasięgu kamery, mogą dzięki temu bardzo łatwo ominąć oświetlone, a tym samym kontrolowane, części obiektu.
Jeśli skuteczność ochrony zależy od tego, jak dobrze uda się ukryć to, że obiekt jest monitorowany albo po prostu wymagana jest w tej kwestii jak największa dyskrecja, lepiej jest zainwestować w kamery wyposażone w oświetlacz, który emituje promieniowanie o długości fali w zakresie podczerwieni (IR). Można również zbudować system monitoringu wykorzystujący kamery i oddzielne reflektory podczerwieni. Promienniki IR zwykle włączają się automatycznie po zapadnięciu zmroku, kiedy kamera przełącza się w tryb nocny, czarno-biały.
FUNKCJE OPROGRAMOWANIA
Tematy numerów w najbliższym kwartale
Przydatne są także różne funkcje, które poprawiają jakość obrazu, na przykład redukują szumy w obrazie spowodowane ruchem kamery i wyostrzają go, niwelując tym samym wpływ na przykład zmian oświetlenia lub silnego podświetlenia obiektu obserwacji.
Na użyteczność obrazów rejestrowanych przez system telewizji przemysłowej ma oprócz tego wpływ oprogramowanie używane do obsługi kamer. Ważne jest m.in. to, z ilu kamer jednocześnie można za jego pośrednictwem obserwować obrazy, jakie rozwiązania zastosowano, żeby ograniczyć ilość miejsca zajmowanego na dysku przez zapisywane materiały (na przykład różne techniki kompresji, włączanie nagrywania tylko wtedy, kiedy zostanie wykryty jakiś ruch, automatyczne usuwanie najstarszych nagrań) i aby opisać obraz (znaczniki czasowe, możliwość dodania opisu przez operatora). Przydatne opcje to również możliwość wykonania stop-klatki i przybliżenia obrazu (zoom), nawet jeśli kamera nie ma takiej funkcji.
Monika Jaworowska
