Siłowniki beztłoczyskowe i serwosiłowniki

Zasada działania siłowników elektrycznych jest następująca: silnik elektryczny za pośrednictwem przekładni wprawia w ruch obrotowy śrubę, po której przesuwa się nakrętka napędu, poruszając przymocowanym do niej tłoczyskiem. Są one także oferowane w wykonaniu beztłoczyskowym.

W takim siłowniku obciążenie jest poruszane przez ruchomy wózek (suwak, karetkę), który jest sprzężony z tłokiem, magnetycznie albo mechanicznie. W konstrukcji beztłoczyskowej uzyskuje się większe przemieszczenia niż w tej z tłoczyskiem dzięki niewystępowaniu wyboczenia tego elementu. Dlatego tego typu siłowniki mają większy skok. Ich zaletą jest też zwarta budowa.

Poza wersjami podstawowymi siłowniki dostępne są również w różnych wykonaniach, w tym też w tych specjalnych. Przykładem są te urządzenia w wersji zintegrowanej lub z oddzielnym silnikiem. W drugich, "tradycyjnych", siłownik jest podłączony do zewnętrznego silnika za pośrednictwem układu przeniesienia napędu, na przykład przekładni z paskiem zębatym. Siłowniki pierwszego rodzaju są zintegrowane z serwosilnikiem (serwosiłowniki). Ich zaletą jest kompaktowość w porównaniu z drugą konfiguracją, w przypadku której silnik zamontowany równolegle z siłownikiem lub połączony z nim w linii zajmuje więcej miejsca odpowiednio w pionie lub w poziomie. Serwosiłowniki mają też mniej potencjalnych punktów, którymi mogą wnikać zanieczyszczenia. W porównaniu do tych z zewnętrznym silnikiem mają jednak przeważnie krótszy skok. Z drugiej strony na ich niezawodność i sprawność energetyczną pozytywnie wpływa mniejsza liczba komponentów.