Kto zapewnia środki ochrony indywidualnej?

Pracodawca musi przede wszystkim zapobiegać wypadkom. W tym celu powinien: zabezpieczyć pracownika przed zagrożeniami spodziewanymi w miejscu pracy, zadbać o właściwą organizację stanowiska pracy i opracować bezpieczne procedury.

Pierwszą linią obrony personelu są środki ochrony osobistej. Są to urządzenia lub wyposażenie innego rodzaju przeznaczone do noszenia albo trzymania przez niego w celu zabezpieczenia go przed jednym albo większą liczbą czynników zagrażających jego bezpieczeństwu i zdrowiu. Ich zapewnienie jest prawnym obowiązkiem pracodawcy. Z kolei pracownik jest zobowiązany do ich używania. Pracodawca powinien to egzekwować. Jest on też odpowiedzialny za stan tych środków (konserwację, odkażanie, wymianę).

Przykłady środków ochrony osobistej

Środki ochrony indywidualnej chronią: kończyny dolne (ochraniacze kolan, obuwie ochronne), kończyny górne (rękawice, ochraniacze łokci), głowę (kaski), twarz (przyłbice, w tym specjalne osłony spawalnicze), oczy (okulary i gogle ochronne), słuch (nauszniki, wkładki przeciwhałasowe), układ oddechowy (maski), całe ciało (ochraniacze brzucha, barku, klatki piersiowej, kombinezony). Do tej kategorii zalicza się też sprzęt zabezpieczający przed upadkiem z wysokości.

Ponieważ środki ochrony indywidualnej mają bezpośredni kontakt z ciałem człowieka, ze względów higienicznych, a tym bardziej teraz, w czasie pandemii, każdy pracownik musi mieć do dyspozycji własne. Ponadto jeśli równocześnie powinien używać kilku, należy je tak dobrać, by możliwe było ich jednoczesne założenie bez pogorszenia ochrony i zwiększenia dyskomfortu. Przykład często łączonych to osłony twarzy i okulary ochronne.