Co w rozdziałach od 2 do 9?

Rozdział 2 rozporządzenia jest poświęcony obowiązkom podmiotów gospodarczych. W artykule 10 opisano te, które dotyczą producentów maszyn i produktów powiązanych. Tutaj znajdziemy m.in. informację o tym, że instrukcje mogą być dostarczane w wersji cyfrowej (pkt. 7) (patrz: ramka).

Artykułem 11 powinni się zainteresować producenci maszyn nieukończonych, a 12 – upoważnieni przedstawiciele. Artykuły 13 i 14 poruszają z kolei kwestie, odpowiednio, obowiązków importerów maszyn i produktów powiązanych oraz maszyn nieukończonych. Są one nowością w porównaniu do dyrektywy, podobnie jak artykuły 15 i 16, w których przedstawiono, odpowiednio, obowiązki dystrybutorów maszyn i produktów powiązanych oraz maszyn nieukończonych.

Dodano także artykuł 17 dla przypadków, w których obowiązki producentów dotyczą importerów i dystrybutorów i 18, opisujący pozostałe wyjątki. Artykuł 19 porusza temat identyfikacji podmiotów gospodarczych.

Rozdział 3 został poświęcony zgodności produktów objętych zakresem stosowania. W artykule 20 rozwinięto zagadnienie domniemania zgodności produktów poruszone w dyrektywie w artykule 7. Artykuł 21 dotyczy deklaracji zgodności UE, który to temat cząstkowo przedstawiono w artykułach 5, 7 i załączniku II dyrektywy. Artykuł 22 natomiast dotyczy unijnej deklaracji włączenia maszyny nieukończonej. Artykuły 23 i 24 opisują oznakowania CE.

W rozdziale 4 opisano procedury oceny zgodności, zaś 5 poświęcono notyfikowaniu jednostek ją oceniających. W tym drugim dodano m.in. artykuł 28, w którym zostały przedstawione wymagania dotyczące organów notyfikujących. W artykule 32 uregulowano kwestię korzystania przez jednostki notyfikowane z podwykonawców i jednostek zależnych, zaś w 33 – wniosku o notyfikację. Artykuł 34 opisuje procedurę notyfikacji. Rozdział 6 dotyczy nadzoru rynku unijnego i unijnych procedur ochronnych, 7 – uprawnień delegowanych i procedury komitetowej, 8 – poufności i sankcji, a 9 – postanowień przejściowych i końcowych.

Załączniki I i II

W załączniku I rozporządzenia (w dyrektywie był to załącznik IV) wymieniono kategorie maszyn albo produktów powiązanych, do których mają zastosowanie procedury oceny zgodności opisane w rozdziale 4 w artykule 25 w ustępach 2 (część A załącznika) i 3 (część B). W ten sposób maszyny niebezpieczne podzielono na dwie grupy.

Nowością są (w części A) elementy bezpieczeństwa o całkowicie lub częściowo samozmieniającym się zachowaniu z wykorzystaniem uczenia maszynowego, które zapewniają funkcje bezpieczeństwa oraz maszyny z wbudowanymi systemami o całkowicie lub częściowo samozmieniającym się zachowaniu z wykorzystaniem uczenia maszynowego, które zapewniają funkcje bezpieczeństwa i które nie zostały wprowadzone do obrotu niezależnie, wyłącznie w odniesieniu do tych systemów.

Nowe punkty zostały dodane również w załączniku II z wykazem elementów bezpieczeństwa (w dyrektywie był to załącznik V). Są to: oprogramowanie, które zapewnia funkcje bezpieczeństwa, elementy bezpieczeństwa o całkowicie lub częściowo samozmieniającym się zachowaniu z wykorzystaniem uczenia maszynowego, które zapewniają funkcje bezpieczeństwa oraz systemy filtracji przeznaczone do wbudowania w kabiny maszyn w celu ochrony operatorów lub innych osób przed materiałami i substancjami niebezpiecznymi, w tym środkami ochrony roślin, oraz filtry do takich systemów filtracji.

Załącznik III

W załączniku III (w dyrektywie był to załącznik I) zostały zebrane zasadnicze wymogi w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczące projektowania i wytwarzania maszyn lub produktów powiązanych. Sekcję definicji jedynie przeredagowano w porównaniu z wersją w dyrektywie, w części z zasadami ogólnymi dodano natomiast zastrzeżenie uwzględniające zagrożenia związane z nowymi technologiami.

Dopisano tam, by przy ocenie ryzyka i przy zmniejszaniu ryzyka uwzględnić zagrożenia mogące wystąpić podczas cyklu życia maszyny albo produktu powiązanego, przewidywalne w momencie wprowadzania do obrotu jako zamierzony efekt zmian ich całkowicie lub częściowo samozmieniającego się zachowania lub logiki układów w związku z przeznaczeniem maszyny lub produktu powiązanego do działania na różnych poziomach autonomii. Przy ocenie ryzyka i przy zmniejszaniu ryzyka należy też uwzględnić zagrożenia wynikające z wzajemnego oddziaływania między maszynami, które w celu osiągnięcia danego efektu końcowego zostały zestawione i są sterowane w taki sposób, że działają jako zintegrowana całość, tworząc w ten sposób maszynę zgodnie z definicją zawartą w artykule 3 w punkcie 1d. Na koniec tej części załącznika dodano też, że niniejsze zasady ogólne stosuje się do oceny ryzyka, którą przeprowadza producent maszyny nieukończonej.