OBUDOWY Z TYTANU I TWORZYW SZTUCZNYCH

Na szczególnie uciążliwe warunki pracy są przykładowo narażone złącza użytkowane w pobliżu silników lotniczych. Dlatego nie korzysta się tam z obudów z aluminium. Zamiennikiem jest stal nierdzewna ze względu na wytrzymałość i stabilność temperaturową. Niestety jest równocześnie cięższa niż aluminium. Jest to poważna wada w tym zastosowaniu, wyposażenie samolotów musi być bowiem jak najlżejsze.

Alternatywą dla obu wymienionych materiałów, łączącą ich zalety, lecz bez wad, okazuje się tytan. Charakteryzuje go wymagana odporność na korozję i wysokie temperatury, a jednocześnie jest znacząco lżejszy – wykonując obudowy z tego materiału, można uzyskać zmniejszenie wagi całego złącza nawet o kilkadziesiąt procent. Jest to jednak materiał drogi.

Oprócz obudów metalowych złącza przemysłowe zabezpiecza się również osłonami z tworzyw sztucznych. Zazwyczaj są tańsze, ze względu na niższy koszt produkcji, i lżejsze. Pod względem wytrzymałości mechanicznej mogą nie ustępować obudowom metalowym, podobnie jeśli chodzi o odporność na oddziaływanie czynników środowiskowych – zwiększa się ją na przykład włóknem szklanym. Ograniczenia w ich stosowaniu narzucają zwykle wysokie temperatury albo potrzeba ochrony elektromagnetycznej.