TYP PRZEKŁADNI A JEJ SPRAWNOŚĆ ENERGETYCZNA

Ważnym komponentem układów napędowych są przekładnie. Są to mechanizmy mające za zadanie przenoszenie ruchu z czynnego elementu napędowego na bierny element napędzany z jednoczesną zmianą parametrów ruchu: prędkości i siły albo momentu siły. Przekładnie można zintegrować z silnikiem elektrycznym. Tego typu połączenie – czyli motoreduktory – cechuje kompaktowość i łatwość zabudowy, z czego wynika ich popularność. Wyróżnić można wiele typów przekładni, a wybór w tym zakresie ma duży wpływ na sprawność energetyczną całego napędu.

Jednymi z popularniejszych, w które często są wyposażane na przykład przenośniki, są przekładnie ślimakowe. Do ich zalet zalicza się: prostotę budowy, dobry stosunek ceny do przenoszonej mocy, możliwość uzyskania dużych przełożeń na jednym stopniu, przenoszenie dużych obciążeń, cichą oraz płynną pracę i praktycznie bezobsługowość przez cały okres użytkowania. Słabą stroną przekładni ślimakowych w porównaniu z innymi typami tych mechanizmów jest mniejsza sprawność energetyczna, wynosząca w przypadku przekładni jednostopniowych 40%‒90% (typowo 60%), malejąca ze wzrostem przełożenia.

Drugie miejsce pod względem popularności zajmują przekładnie walcowe oraz walcowo-stożkowe. Pracują z reguły głośniej niż przekładnie ślimakowe. W porównaniu z nimi przekładnie walcowe są też bardziej absorbujące pod względem obsługi, ponieważ wymagają okresowej wymiany oleju. Ich zalety to natomiast: dłuższa żywotność i wyższa sprawność w granicach 95÷97%.