OSZCZĘDNOŚĆ ENERGII W SOFTSTARTACH

Potencjał układów łagodnego rozruchu w zakresie oszczędności energii zasilającej w napędach elektrycznych należy rozpatrywać dwukierunkowo. Z jednej strony zwiększają one sprawność energetyczną maszyn często pracujących na biegu jałowym. W takim przypadku powinno się je bowiem wyłączyć, a dzięki softstartom w razie potrzeby można je w każdej chwili ponownie włączyć i uruchomić, a potem zatrzymać i wyłączyć bez nadmiernych zbędnych strat energii. Przykładami takich maszyn są piły, a poza przemysłem – schody ruchome.

Układy łagodnego rozruchu są zbudowane z tyrystorów i ich sterownika. Dodatkowe wyposażenie obejmuje układy chłodzenia, czujniki, układy zabezpieczeń, złącza komunikacyjne i ewentualnie elementy interfejsu użytkownika (wyświetlacz, przyciski). Komponentem, który wpływa na ich sprawność energetyczną, jest stycznik obejściowy (bypass) wbudowany albo zewnętrzny, lecz sterowany przez softstart.

Odpowiada on za odłączenie obwodów układu łagodnego rozruchu od zasilania i bezpośrednie podłączenie do niego napędzanej maszyny, zaraz po jej rozpędzeniu. W razie przejścia w tryb hamowania sterownik softstartu odłącza obwód obejściowy i przełącza napędzaną maszynę na zasilanie za swoim pośrednictwem. Dzięki temu w czasie normalnej pracy napędu, tzn. między rozruchem, a zatrzymaniem, energia zasilająca nie jest dodatkowo tracona w obwodach softstartu. To zwiększa sprawność wypadkową napędu.