Identyfikacja w produkcji i logistyce

Identyfikowalność zapewnia liczne korzyści. Monitorowanie w czasie rzeczywistym przepływu materiałów, produktów i zasobów przedsiębiorstwa pozwala na podejmowanie decyzji w oparciu o dane. Dzięki temu można optymalizować produkcję, maksymalizować wykorzystanie sprzętu i siły roboczej, rozwiązywać problemy i testować sposoby ich uniknięcia w przyszłości bez przestojów i lepiej zarządzać zaopatrzeniem dzięki prognozowaniu szybkości zużycia zapasów.

Identyfikacja produktów jest również w wielu branżach, szczególnie w tych podlegających ścisłym regulacjom, obowiązkowa. Przykładami są: przemysł spożywczy, branża medyczna, motoryzacja i obronność. Jest to niezbędne, gdyż w razie zagrożenia dla konsumentów wadliwe wyroby trzeba wycofać z rynku. Wówczas możliwość prześledzenia łańcucha dostaw surowców lub podzespołów i przebiegu produkcji jest kluczowa dla odkrycia i wyeliminowania źródła problemu, żeby zapobiec wprowadzaniu kolejnych wybrakowanych produktów do sprzedaży i uniknąć powtórki takiej sytuacji w przyszłości.

Identyfikowalność zapewnia znakowanie. Oznaczenia wykonywane są różnymi metodami. Te dzieli się na pośrednie i bezpośrednie. Pierwsze wykorzystują elementy, które są mocowane na produkcie, na przykład zadrukowane etykiety samporzylepne lub znaczniki RFID. W drugiej metodzie znakuje się bezpośrednio powierzchnię produktu. Do tej kategorii zalicza się technikę laserową.

Na czym polega wyżarzanie?

W tytułowej metodzie oznaczenia wykonuje się przy użyciu wiązki światła laserowego dużej mocy skupionej w punkcie, która skanuje znakowaną powierzchnię kierowana przez układ optyczny. Jej ruch jest synchronizowany z regulowaną mocą lasera. W naświetlonym miejscu zachodzą widoczne zmiany w strukturze materiału. Zależnie od mechanizmu tego zjawiska wyróżnia się różne techniki znakowania laserowego.

Przykład to wyżarzanie. W tej metodzie promień lasera powoduje termiczne miejscowe utlenianie materiału, bez jego zauważalnej ablacji. Symbole naniesione w taki sposób są czarne, bez pęknięć, wgłębień, zadziorów. Typowa głębokość wyżarzania to 20‒30 μm, dzięki czemu znaki są trwałe i odporne na korozję. Nie można ich usunąć kwasem, rozpuszczalnikami ani przez ścieranie.

Technika ta jest popularna w znakowaniu wykończonych powierzchni, zwłaszcza części lotniczych i narzędzi chirurgicznych, czyszczonych i sterylizowanych w wysokich temperaturach, z użyciem silnych chemikaliów, w przypadku których bardziej inwazyjne metody znakowania, powodujące pogorszenie jakości powierzchni, nie sprawdzą się ze względów higienicznych. Symbole wyżarzane są na powierzchni metali żelaznych (żelazo, stal) i tytanu.