ZŁĄCZKI SPRĘŻYNOWE I WTYKOWE

Tytułowe konstrukcje są główną konkurencją dla złączek śrubowych. Od momentu wprowadzenia w latach 70. zeszłego wieku cieszą się niesłabnącą popularnością, która zachęca producentów do prac nad ulepszaniem ich podstawowej konstrukcji. Dzięki temu ich dziedzina rozwija się dużo prężniej niż złączek śrubowych. Wynikiem tych wysiłków są m.in. złączki wtykowe.

Jeżeli chodzi o złączki sprężynowe w podstawowej wersji, to podłączenie przewodu sprowadza się do trzech czynności: otwarcia sprężyny na przykład wkrętakiem, wprowadzenia przewodu, a następnie zwolnienia sprężyny, co powoduje automatycznie zakleszczenie przewodu. W przypadku złączek wtykowych przewody, które charakteryzują się odpowiednią wytrzymałością na zginanie, podłącza się po prostu przez wetknięcie w zacisk, bez użycia narzędzi.

Wśród zalet złączek sprężynowych wymienia się brak konieczności pracochłonnego przykręcania śrub i używania w tym celu narzędzi. To przekłada się na skrócenie czasu, który trzeba przeznaczyć na podłączenie przewodów, a dzięki temu szybsze oddanie ich do użytku i mniejsze koszty pracy. Ponadto sprężyna kompensuje odkształcenia przewodu, których przyczyną jest na przykład zjawisko płynięcie miedzi, a siła jej docisku jest dostosowana do przekroju przewodu.

Dzięki temu jakość styku nie ulega wraz z upływem czasu pogorszeniu, na przykład samoczynnemu poluzowaniu, ani pod wpływem wibracji. Nie ma zatem konieczności dokonywania okresowych przeglądów stanu połączeń, co obniża koszty eksploatacji.

Inaczej niż w złączkach śrubowych nacisk nie zależy od siły montera, a połączenie jest niezawodniejsze. Dzięki temu urządzenia i instalacje, których częścią są złączki sprężynowe, rzadziej są wyłączane z użytku z ich powodu. Minimalne jest też ryzyko błędu takiego, jak w przypadku gdy instalator zapomni o przykręceniu przewodu w złączce śrubowej.

CO WYRÓŻNIA SZYBKOZŁĄCZA?

Oprócz "zwykłych" złączek śrubowych i sprężynowych w ofercie producentów tych komponentów można też znaleźć m.in. złączki na końcówki oczkowe i szybkozłączki nożowe. Do tych drugich podłącza się przewody bez konieczności wcześniejszego zdjęcia z nich izolacji.

Jest to możliwe dzięki wyposażeniu ich w specjalne styki, które rozcinają oraz rozsuwają izolację podczas wkładania przewodu, co zapewnia odpowiedni kontakt pomiędzy nim a stykami złączki. Szybkozłącza nożowe pozwalają przyspieszyć oprzewodowanie złączki nawet o kilkadziesiąt procent.

Ze złączek szynowych w szafach sterowniczych i rozdzielniach korzysta się tak chętnie głównie dlatego, że charakteryzuje je duża gęstość upakowania zacisków, które umieszczane są często w kilku rzędach.

Dodatkowo można zwiększyć ich liczbę przez dostawianie kolejnych poziomów złączek jeden na drugim. Dostępne są tego typu konstrukcje składające się zwykle z dwóch lub trzech rzędów, choć można również spotkać złączki czteropiętrowe.

Złączki wielopoziomowe konstruuje się w taki sposób, aby ich poszczególne poziomy były względem siebie przesunięte. Ułatwia to dostęp do dolnego poziomu zacisków nawet przy kompletnym okablowaniu.

ZŁĄCZKI W WERSJACH SPECJALNYCH

Korzystając ze złączek wielopoziomowych, uzyskuje się dużą gęstość upakowania zacisków na małej przestrzeni. Dostępne miejsce jest zatem wykorzystywane efektywniej, niż w przypadku złączek jednopoziomowych.

Z tych natomiast, jeżeli oszczędność miejsca nie jest priorytetem, można budować łańcuchy przy użyciu specjalnych mostków. Konstrukcje te mogą się składać ze złączek różnego rodzaju, na przykład z przewodami o różnych przekrojach, innych typach zacisków i złączek w wersjach specjalnych.

Te ostatnie to komponenty wyposażone w sygnalizację przepływu prądu, obecności napięcia lub z wbudowanymi prostymi komponentami elektronicznym, takimi jak na przykład diody prostownicze. Do tej grupy zalicza się także wersje z rozłącznikami, które pozwalają na odłączanie niektórych obwodów od napięcia oraz złączki z wbudowanymi bezpiecznikami.