Zalanie, zapylenie a ochrona IP

Niepożądane jest również przenikanie płynów, pyłów czy ciał obcych do wnętrza urządzenia. Przykładowo woda – z opadów atmosferycznych, myjąca, z kondensacji – powoduje zwarcia. Przedostanie się do wnętrza obudowy smarów i kurzu z kolei prowadzi do nagromadzania się brudu. Ten, izolując termicznie nagrzewające się podzespoły, blokując przepływ powietrza przez kratki wentylacyjne czy obciążając łopatki wentylatorów, utrudnia odprowadzanie nadmiaru ciepła.

Przegrzewanie się urządzeń elektrycznych i mechanicznych skutkuje spadkiem ich sprawności energetycznej, skróceniem żywotności, a w skrajnych przypadkach nawet zapłonem. Zwarcia i blokady, cieplne i fizyczne, mogą także powodować inne ciała obce, które przedostaną się do wnętrza urządzenia.

Podstawową ochronę przed zalaniem, zapyleniem oraz ciałami obcymi stanowi obudowa urządzenia. By w konkretnych warunkach można było bezpiecznie użytkować dany sprzęt, należy się upewnić, że jest szczelna. Określenia takie, jak wodoodporny albo wodoszczelny, nie są jednak w tym przypadku miarodajne. Subiektywność tych terminów sprawia, że nie można mieć pewności, w jakich warunkach gwarantowana jest odporność na dany czynnik środowiskowy. Dlatego, by charakterystykę obudów pod tym względem ujednolicić, wprowadzono system ich oceny, przypisujący im określony poziom ochrony IP (Ingress Protection). Standaryzacja ułatwia dobór obudowy do wymagań zastosowania, biorąc pod uwagę możliwości oraz ograniczenia zapewnianej przez nią ochrony.