Kartonowanie i celofanowanie

Zdecydowanie wciąż najpopularniejszym sposobem pakowania zbiorczego jest przekładanie produktów w opakowaniach jednostkowych albo bez nich, co determinuje ich specyfika, do kartonów, które potem są zamykane przez złączenie ich brzegów, klejem albo taśmą. W tym zakresie producenci oferują szereg w pełni zautomatyzowanych maszyn, które można ze sobą zestawiać, organizując całe ciągi kartonowania.

Taka przykładowa linia pakowania w kartony może się składać z: składarki kartonów, zaklejarki, która łączy dolne klapki pudełek, maszyny wkładającej produkty do kartonów i zaklejarki górnych klapek pudełek. W takim ciągu technologicznym w pierwszym kroku kartony byłyby pobierane z podajnika i składane. Następnie, po zaklejeniu klap dolnych, byłyby wypełniane produktem. Ostatni etap stanowiłoby zaklejanie pudełek od góry i transportowanie ich na stanowisko paletyzowania. Gdy brzegi kartonów są klejone, etapem pośrednim jest dodatkowo aplikacja kleju. Typowo operator ma możliwość dostosowywania parametrów pakowania do specyfiki opakowań i produktu przez doprecyzowanie typu opakowania, określenie jego wymiarów, zmianę prędkości pakowania, regulację temperatury klejenia.

Kartonowanie jest również wykorzystywane jako metoda pakowania jednostkowego. Czasami dodatkowo kartonowe pudełka celofanuje się. Służą do tego maszyny foliujace pudełka przez owinięcie je przezroczystym cienkim tworzywem sztucznym albo papierem, zamkniętym po obydwu stronach jak koperta. W opakowanie przeważnie dodatkowo wtapia się tasiemkę ułatwiającą jego zdejmowanie. Przykład produktu opakowywanego w celofaniarkach to bombonierki.

Urządzenia te są dostępne w wersjach pół- i w pełni zautomatyzowanych. W drugich kolejne etapy pakowania zwykle są następujące: najpierw pudełko jest owijane folią, potem jest ona zaginana i wykonywany jest zgrzew wzdłużny, następnie kolejne pudełka przesuwają poprzednie w komorach z grzałkami. W ten sposób formują i zgrzewają się kopertowe zamknięcia.