Klasyfikacja czytników
Czytniki, podobnie jak znaczniki RFID klasyfikuje się ze względu na częstotliwość pracy na działające w pasmie LF, HF, UHF i mikrofalowym. Kolejnym kryterium jest zgodność z określonymi standardami komunikacji. Oprócz tego dzieli się je ze względu na sposób użytkowania, na stacjonarne oraz przenośne.
Pierwsze montuje się na stałe, na przykład przy drzwiach i bramach wjazdowych, wtedy gdy trzeba monitorować przepływ oznakowanych obiektów. Pośrednim rozwiązaniem są czytniki, które są instalowane w pojazdach, na przykład w wózkach widłowych. Powinna je charakteryzować większa odporność na wibracje oraz inne niekorzystne warunki otoczenia.
Wzmocniona konstrukcja musi także cechować czytniki przenośne, pełniące zwykle funkcję wygodnych przenośnych terminali, z których korzystają pracownicy poruszający się po terenie zakładów. Ich przykładowym zastosowaniem jest skanowanie towarów zgromadzonych w magazynie w czasie kompletowania zamówienia albo podczas inwentaryzacji stanu zapasów.
Czytniki przenośne mogą się komunikować i być zasilane przewodowo, za pośrednictwem odpowiednio długich podłączeń z najbliższą bazą. Dostępne są również urządzenia zasilane bateryjnie i nawiązujące łączność z systemem nadrzędnym bezprzewodowo. Czytniki przenośne, w celu zmniejszenia ich wagi oraz rozmiarów, są zazwyczaj wyposażane w pojedynczą dwufunkcyjną antenę.
Od niedawna na popularności zyskują także czytniki ręczne niewyposażone w wyświetlacz ani w system operacyjny, za to mające interfejs do komunikacji Bluetooth. Dzięki temu mogą się łączyć ze smartfonem, na którym zainstalowane jest oprogramowanie do ich obsługi.
Oprogramowanie w systemach RFID
Ważnym komponentem systemu RFID jest także oprogramowanie, które pośredniczy między czytnikiem a systemami nadrzędnymi, na przykład typu: Supply Chain Management (SCM), Warehouse Management System (WMS) i Enterprise Resource Planning (ERP), a nawet sterownikami PLC.
Aplikacje te, oprócz zarządzania pracą czytników, również przetwarzają informacje pozyskiwane ze znaczników. W ramach tego m.in. filtrują dane, co pozwala wykryć i usunąć informacje z błędami oraz te pozyskane przez wielokrotny odczyt, buforują dane i analizują je w celu wyodrębnienia użytecznych informacji, na przykład alarmów o wybranych zdarzeniach.